Per radio ad astra II - budowa stacji
Koło Naukowe Morski Klub Łączności SZKUNER SP2ZIE po przeanalizowaniu wyników badań zakłóceń w zakresie częstotliwości 437 MHz dokonał weryfikacji przyjętych rozwiązań projektowych realizowanych w ramach budowy naziemnej stacji do łączności satelitarnej na potrzeby satelity studenckiego PW-Sat3. Wnioski płynące z badań wskazały na konieczność przeniesienia projektowanych stacji w miejsca o niższym poziomie sygnałów niepożądanych oraz zaprojektowania i wykonania rozwiązań umożliwiających zdalne sterowanie stacjami.
W tym celu podjęto działania zmierzające do budowy masztu balastowego, którego konstrukcja pozwoli na mobilne wykorzystanie instalacji antenowej w wybranym miejscu. Maszt został wykonany w postaci konstrukcji kartowej, z elementów stalowych, skręcanych co zapewnia jego pełną mobilność. Elementami balastowymi są bloczki betonowe zabezpieczone obręczami stalowymi, co zapewnia odpowiednią stabilność i bezpieczeństwo konstrukcji.
Na maszcie osadzono rotor Az-El produkcji polskiej firmy Alfaspid wraz z dwoma 18 elementowymi antenami kierunkowymi typu X-Quad dla pasma częstotliwości o długości fali 70 cm. Anteny te zostały połączone z wykorzystaniem splitera antenowego oraz linii fazowej dla pasma częstotliwości o długości fal 70 cm.
Dodatkowo zainstalowano 4 elementową antenę typu Yagi dla pasma częstotliwości o długości fali 2m, na potrzeby przeprowadzenia testów prawidłowego sterowania oraz kierunkowości zestawu antenowego. Rotor Az-El jest sterowany przez sterownik Rot2Prog produkcji polskiej firmy AlfaSpid, którego praca jest kontrolowana przy użyciu zestawu komputerowego, w skład którego weszły komputer Lenovo M500q Tiny wraz z monitorem Lenovo THINKVISON E24-28. Do sterowania rotorem zgodnie z założeniami użyto oprogramowania Gpredict, które jest aplikacją do śledzenia satelitów w czasie rzeczywistym i przewidywania orbity obiektów pozostających na orbicie okołoziemskiej. Oprogramowanie to charakteryzuje się wizualną prezentacją danych satelitarnych za pomocą map, tabel i wykresów biegunowych (widoki radarowe), sterowaniem radiem i rotatorem anteny z wykorzystaniem autonomicznego trakcingu oraz skutecznym i szczegółowym prognozowaniem przyszłych przelotów satelitów.
Zestaw antenowy został podłączony do radiostacji Yaesu FT 991A oraz transcievera SDR Adalm-PLUTO z wykorzystaniem przewodów koncentrycznych RF-10 oraz RG-213. Dla poprawy jakości sygnału w torze odbiorczym użyto przedwzmacniacza LNA-70, zaś dla zapewnienia bezpieczeństwa toru odbiorczego użyto przekaźników koncentrycznych CX-140d, które odłączają tor odbiorczy instalacji antenowej od toru nadawczego w czasie nadawania sygnału do satelity.
Wyżej opisany zestaw przeszedł pomyślnie testy odbiorcze i nadawcze, w czasie których nie tylko śledzono poruszające się satelity i odbierano z nich sygnały, ale również nawiązywano dwustronne łączności z wykorzystaniem stacji bezobsługowych umieszczonych na obiektach satelitarnych, które retransmitują sygnały wysyłane z ziemi przez naszą i inne stacje radioamatorskie.
Łączność przez przemiennik satelitarny.
